انتخابی یا انتصابی

آبادان خبر - یکی از مشکلات اساسی ورزش در چند سال اخیر، نحوه برگزاری مجامع انتخاباتی ریاست فدراسیون‌های ورزشی است.
قوانینی که برای برگزاری این مجامع وجود دارد، روی کاغذ بسیار درست و منطقی به نظر می‌رسد و انتظار می‌رود در نهایت بهترین و اصلح‌ترین نامزد ریاست فدراسیون به این سمت برگزیده شود، ولی در عمل نه فقط این اتفاق نمی‌افتد، بلکه حواشی ایجاد شده در روند انتخابات موجب می‌شود، شاکله آن رشته‌های ورزشی دچار تفرقه و چند دستگی شوند.

طبق قوانین جهانی و اساسنامه‌های فدراسیون‌های ورزشی، همه فدراسیون‌ها، نهادهای مستقلی هستند که دولت حق دخالت در امور داخلی و عزل و نصب‌ها را ندارد. این استقلال فدراسیون‌ها در صورتی امکانپذیر است که فدراسیون از هر لحاظ مستقل باشد، به ویژه از لحاظ مالی.

به دلیل مستقل نبودن اکثر فدراسیون‌ها و وابستگی صددرصدی به بودجه دولتی، عدم دخالت دولت غیر منطقی به نظر می‌رسد، زیرا دولت از طریق وزارت ورزش بودجه‌ای را به فدراسیون‌ها پرداخت می‌کند، در حالیکه حق پیگیری نحوه هزینه کرد بودجه را ندارد. از طرفی رئیس فدراسیون هم نمی‌دانست بودجه فدراسیون دقیقاً چقدر است و چه موقع از طرف دولت پرداخت می‌شود تا بتواند بر اساس آن برنامه ریزی کند و این تناقض باعث شد همواره حوزه مدیریت ورزش ما بلاتکلیف باشد.

در دولت گذشته، وزارت ورزش برای اینکه بتواند این تنافض را تا حدودی بر طرف کند، سیاست اشتباهی را اجرا کرد که نتیجه آن روند نزولی کیفیت عملکرد فدراسیون‌ها بود.

این وزارتخانه برای حل مشکل نظارت بر فدراسیون‌هایی که بودجه خود را از این وزارتخانه دریافت می‌کردند، ولی به دلیل اختیار قانونی می‌توانستند به وزارت ورزش در زمینه مالی و حتی عملکرد فنی پاسخگو نباشند، تصمیم گرفت در مجامع انتخاباتی نفوذ و یک یا چند مدیر رده میانی وزات ورزش را به عنوان کاندیدای ریاست فدراسیون وارد انتخابات مجمع کند.

اعضای مجمع هم چون می‌دانستند در صورتی که کاندیدای مورد نظر وزارت ورزش انتخاب نشود در آینده پرداخت بودجه دولتی دچار چالش جدی خواهد شد، معمولاً طبق نظر وزارت ورزش رأی به گزینه مورد نظر آن می‌دادند. در ظاهر چنین تصمیمی موفق بود زیرا امروز شاهد هستیم که اکثر فدراسیون‌ها در اختیار رؤسایی است که با وزارت ورزش هماهنگ هستند ولی از طرفی تخصص و شایستگی به دست گرفتن سکان هدایت فدراسیون را ندارند . اثرات این سیاست غلط به روشنی در نتایج مسابقات المپیک قابل مشخص بود.

با توجه به تغییرات حتمی در بدنه مدیریتی کلان ورزش کشور در دولت جدید، بهتر است فکری به حال این تناقض مدیریتی شود تا مدیران شایسته و توانمند سکان هدایت فدراسیون‌ها را به دست بگیرند و ورزش از سردرگمی مدیریتی رهایی یابد.

شاید بتوان با استفاده از دیپلماسی ورزشی و مذاکره با مسئولان جهانی ورزش، مسیر اشتباه فعلی را اصلاح کرد و به تشکیلات منسجم و هماهنگ در حوزه مدیریت ورزش رسید، زیرا با وضع فعلی در سال‌های آتی این بلاتکلیفی بیشتر از قبل اثرات منفی خود را نشان خواهد داد.

فدراسیون ورزشی،فدراسیون،وزارت ورزش،آبادان خبر،آبادان نیوز

منبع:اطلاعات