- تاریخ درج خبر:1397/01/26-٢١:٢١
حیوان آزاری
بیماری روانی به نام حیوانآزاری
این روزها فیلمهای متفاوتی از آزار و خشونت علیه حیوانات در فضای مجازی منتشر میشود. همین چند وقت پیش فردی در استان گلستان سگی را بشدت کتک میزد و همراهش از این صحنه دردناک فیلمبرداری میکرد.
آبادان نیوز : این روزها فیلمهای متفاوتی از آزار و خشونت علیه حیوانات در فضای مجازی منتشر میشود. همین چند وقت پیش فردی در استان گلستان سگی را بشدت کتک میزد و همراهش از این صحنه دردناک فیلمبرداری میکرد.
چند روز بعد فیلم اعدام یک روباه، خشم همه بویژه حامیان حیوانات را برانگیخت. مدتی نگذشته بود که تصاویر و صداهای ضبط شده شکنجه سگها توسط خانمی جوان پخش شد و ماجرا تا جایی پیش رفت که یکی از مجلههای معتبر، تصویر کارتونی از دارزدن یک سگ را چاپ کرد و هفته گذشته متاسفانه یک نوجوان دماوندی نیز همین صحنه را بازسازی کرد. فیلم این حیوانآزاری در شبکههای مجازی حسابی سر و صدا کرد و مردم خواستار مجازات عاملان این جنایتها شدند. بد نیست بدانید افرادی که اقدام به حیوانآزاری میکنند از لحاظ روانی به هیچ عنوان سالم نیستند؛ در حالی که سلامت روانی از جمله مهمترین ارکان سلامت به حساب میآید و چهبسا مشکلات و بیماریهای روانی از مشکلات جسمی افراد بااهمیتتر باشند. حالا این پرسش پیش میآید چه افرادی دست به این نوع خشونتها میزنند و اصلا این موضوع چرا اتفاق میافتد؟ آیا این افراد به درمانهای روانی نیاز دارند؟
از دیدگاه روانشناسان و روانپزشکان، حیوانآزاری یکی از دلایل مشکلات روانی در افراد است و فردی که با آزار رساندن به حیوانات مشکلی ندارد و حتی از این کار لذت میبرد، سلامت روانی ندارد و حتی میتواند به انسانهای دیگر نیز صدمه بزند. دکتر پروین ناظمی، روانشناس در گفتوگو با جامجم میگوید: گاهی اوقات اذیت حیوانات عمدی نیست. مثلا کودکی از یک حیوان میترسد و ناخودآگاه به طرفش سنگ پرتاب میکند. اینجاست که والدین باید مراقب سلامت روانی فرزندشان باشند و به کمک روشهایی مثل غذا دادن به حیوانات در حضور بچهها و توضیح اهمیت این کار یا خواندن کتابهایی با موضوع مهربانی با حیوانات برای کودکشان، مانع بروز مشکلات رفتاری در او شوند.
طغیان عقدههای روانی
به گفته دکتر ناظمی، افرادی که اقدام به حیوانآزاری میکنند فرآیندی را طی کردهاند تا به این درجه از نابهنجاری رسیدهاند. حتی غیر از این رفتارها، مشکلات شخصیتی دیگری هم دارند و حتی در خانه هم به نوعی دیگر به آزار و اذیت افراد خانواده میپردازند. به عنوان مثال میخواهند خودشان را بزرگ نشان دهند یا وقتی زورشان به کسی نمیرسد، عقدههایشان را روی ضعیفتر از خودشان نشان میدهند و سراغ حیوانات بی دفاع میروند و با این کار حس میکنند خیلی قوی هستند و حقارتشان پشت این احساس مخفی میشود در حالی که در اصل، حیوانات، همسایگان ما در این کره خاکی هستند. مادر یک گربه هم یک مادر است با همان عواطف و نگرانیها و یک انسان با روانی سالم هرگز به فکر آزار یک بچه گربه نمیافتد.
پای یک بیماری در میان است
دکتر ناظمی ضمن انتقاد از نبود قانون مدون در خصوص حمایت از حیوانات و تلقی نشدن حیوانآزاری به عنوان یک جرم میافزاید: با توجه به وقوع چنین جنایاتی در قالب حیوانآزاری، مراجع قضایی صرفا نباید به جریمههای نقدی و حبس اکتفا کنند؛ بلکه با ارجاع مجرمان به روانشناسان و روانپزشکان و درمان مشکلات روانی آنها، جلوی عواقب بعدی ماجرا را بگیرند. شاید از خودتان بپرسید چه عواقبی. یادتان باشد بر اساس بررسیها، بسیاری از مجرمان خطرناک سابقه حیوانآزاری در دوران کودکی داشتهاند. بنابراین بعید نیست یک بیمار حیوانآزار به جای حیوان، یک بچه، زن یا یک مرد را هدف قرار دهد و دست به اعمال خشونتآمیز و قتلهای فجیع بزند. در این میان نباید فراموش کنیم ممکن است این افراد از لحاظ ظاهری، شخصیتی متعادل داشته باشند؛ اما حیوانآزاری دلیل موجهی بر بیماری آنهاست؛ هر چند در بیشتر موارد، فرد حیوانآزار بویژه در معاشرتهای مداوم تعادل روانی ندارد. بنابراین یک بیمار مبتلا به اختلالات روانی (خفیف تا شدید) محسوب میشود و نیازمند دارودرمانی در کنار گذراندن جلسات روان درمانی است.
اهمیت تربیت دوران کودکی
دکتر فرهاد فراهانی، روانپزشک نیز در گفتوگو با جامجم میگوید: نوع تربیت فرزندان تاثیر بسزایی بر شکلگیری شخصیت آنها و رفتارهایشان در آینده دارد. کودکانی که در محیطی خشن و فارغ از احساس بزرگ میشوند در بزرگسالی بیش از دیگران تمایل به حیوانآزاری دارند تا به این وسیله خشم فروخورده خود را خالی کنند. باید بدانید حیوان آزاری یا همان زوسادیسم (Zoosadism) یکی از انواع اختلالات روانی است که در آن، فرد از آزار رساندن به حیوانات لذت میبرد و متخصصان معتقدند این اختلال روانی میتواند نشانه بسیار بدی از رفتارهای خشن و جنونآمیز دگرآزاری یا سادیسم در آینده افراد باشد.
حیوانآزاری = دگرآزاری
به گفته دکتر فراهانی آمارها نشان میدهد حدود 90درصد از جنایتکاران در کودکی از شکنجه دادن و کشتن حیوانات لذت میبردند که این موضوع در سابقه قتلهای زنجیره ای توسط کارشناسان تایید شده است. همچنین تحقیقات نشان میدهد بیشتر قاتلان زنجیرهای یا افرادی که رفتارهای خشونت آمیز در مقابل همنوعان خود داشتهاند در کودکی و نوجوانی و حتی بزرگسالی در معرض خشونتهای بسیار شدید وحتی تجاوز قرار گرفتهاند. به همین دلیل در کشورهای توسعه یافته این رفتار جرم تلقی میشود و برای آن مجازات در نظر میگیرند؛ چرا که این نوع خشونتها در صورت عدم پیگیری و درمان نشدن، تهدیدی جدی برای سلامت روانی جامعه محسوب میشود.
با حیوانات مهربان باشید
گاهی اوقات افرادی را میبینیم که با آب و تاب از کشیدن دم گربهها یا آزار و اذیت آنها در دوران کودکیشان تعریف میکنند؛ اما این رفتار به همان دوران کودکیشان خلاصه شده و در عمل هرگز حاضر به آسیب زدن به حیوانات نیستند. این آدمها را نمیتوانیم حیوانآزار بنامیم؛ اما به گفته دکتر فراهانی، شخصی که مرتکب شکنجههای فجیع و دردناک حیوانات میشود از درجه شدیدی از زوسادیسم رنج میبرد و علاوه بر دارودرمانی و رفتاردرمانی باید در مراکز درمانی بستری شود و طولانی مدت تحت درمان باشد.
خبری از ثبات شخصیتی نیست
فراموش نکنید طبق مطالعات علمی مختلف، افرادی که از آزار حیوانات لذت میبرند دچار اختلالات شخصیتی هستند و باید تحت درمان قرار بگیرند. حتی شکارچیان از این قاعده مستثنا نیستند؛ چرا که شکار آنها به دلیل گرسنگی نیست و برای تفریح و لذت سراغ کشتن حیوانات میروند. به عبارتی، علم روانشناسی شکار را جزو تفریحات انسانهای سالم دستهبندی نمیکند و در این افراد باید دنبال مشکلات روانشناختی مثل عدم ثبات شخصیتی، احساس حقارت شدید و کمبود اعتماد به نفس بگردیم. به گفته دکتر فراهانی بحث حمایت از حیوانات، موضوعی است که قرنها پیش توسط اسلام بر آن تأکید شده و این موضوع نسل به نسل از طریق آیات قرآنی و احادیث به ما رسیده است که حیوانآزاری نکنیم. چنانچه پیامبر اسلام در این رابطه فرمودهاند: «هرگونه آزار و اذیت حیوانات امری شیطانی است و این یعنی هر کس حیوانی را آزار دهد به مجازاتش میرسد.» با این حساب نه تنها سلامت روانی افراد حیوانآزار با مشکل جدی مواجه است، بلکه حیوانآزاری با سلامت معنوی افراد هم بشدت در تضاد است.
نام : | |
ایمیل : | |
*نظرات : | |
متن تصویر: | |