کودکان کار در المپیک

آبادان خبر - برگزارکنندگان المپیک همواره تأکید دارند که اهداف مسابقات، بیشتر از اینکه ورزشی باشد، انسانی و اخلاقی است.

به همین دلیل اهداف چهارگانه جنبش المپیک را بر همین اساس تعیین کرده‌اند. الف- ترویج و پرورش ویژگی های اخلاقی و جسمانی که اساس ورزش است. ب- تعلیم و تربیت جوانان از طریق ورزش با هدف ساختن دنیایی سرشار از صلح و دوستی. ج- انتشار و ترویج اصول المپیک در سراسر جهان برای صلح جهانی د- گرد آوردن ورزشکاران جهان هر چهار سال یک بار در جشنواره ای به نام بازی های المپیک.

ولی اخیراً رقابت زشتی بین بعضی کشورها در المپیک در حال شکل گرفتن است و آن افتخار کردن به حضور کودکان ورزشکار در مسابقات است. اتفاقی غیر انسانی که تجاوز به حقوق کودکان محسوب می‌شود.

در مسابقات المپیک توکیو، کشورهای ژاپن، چین و برزیل ورزشکاران ۱۲ و ۱۳ ساله در کاروان خود داشتند که اتفاقاً همه آنها روی سکو رفتند و مدال گرفتند. در المپیک ریو نیز در کاروان کشور نپال یک ورزشکار ۱۳ ساله حضور داشت. در رشته ژیمناستیک هم ورزشکاران کم سن و سال زیادی حضور دارند که نمونه آن سیمون بایلز آمریکایی است که در المپیک ریو ستاره تیم ملی ژیمناستیک آمریکا بود ، ولی در المپیک توکیو درست ساعاتی قبل از آغاز مسابقات، به دلیل فشارهای روانی زیاد برای حفاظت از سلامت روان خود انصراف داد. این ورزشکار متولد ۱۹۹۷ است و از سال ۲۰۱۲ عضو تیم ملی آمریکا شده است. یعنی در ۱۵ سالگی!

حضور در المپیک یعنی رسیدن به بالاترین سطح حرفه‌ای در ورزش و اگر این حضور همراه با کسب مدال باشد یعنی بالاترین جایگاه در بین ورزشکاران حرفه‌ای جهان. در خوشبینانه‌ترین حالت همه این ورزشکاران حداقل از ۷ سالگی تمرینات جدی برای رسیدن به قهرمانی را آغاز کرده‌اند.

اینان دقیقاً زمانی که باید به شادی و تفریح کودکانه بپردازند و از محیط اطراف خود لذت ببرند، مجبور می‌شوند برای رسیدن به قهرمانی المپیک، در اردوهای شبانه روزی و تحت فشار تمرینات سخت بدون اینکه خودشان حق انتخاب داشته باشند، شرکت کنند تا در آینده بزرگترها به مدال آنها افتخار کنند.

تصور همه ما از کودکان کار بچه‌هایی هستند که به اجبار بزرگترهای خود سرچهارراه‌ گل می‌فروشند ، یا گدایی می‌کنند ، یا کودکانی که در کارگاه‌های غیر مجاز مشغول کارگری هستند، ولی این ورزشکاران هم کودکان کار هستند که خیلی شیک و غیر قابل تصور به حقوق آنها تجاوز می‌شود.

متأسفانه این رویه در حال گسترش است و به خاطر خبرساز بودن آن در مسابقات المپیک و مورد توجه قرار گرفتن این ورزشکاران در شبکه‌های خبری، احتمالاً در المپیک‌های بعدی شاهد حضور تعداد بیشتری از این کودکان در رقابت با بزرگسالان خواهیم بود. کودکانی که با چهره‌ای خندان روی سکوی قهرمانی ظاهر می‌شوند و مدال طلا به گردن می‌آویزند، در حالی که کودک درون آنها به شدت آسیب دیده است و چند سال بعد مانند بایلز آمریکایی در سنین جوانی دچار اختلالات روانی می شوند و برای صدمه ندیدن بیشتر مجبور به انصراف از مسابقات خواهند شد.

یکی از وظایف مهم و انسانی همه کشورهای جهان می‌تواند جلوگیری از این استثمار خوشرنگ و لعاب کودکان باشد.

بهتر است کمیته بین المللی المپیک برای حضور ورزشکاران در المپیک محدودیت سنی بگذارد تا کودکان مجبور نشوند به خاطر افتخار آفرینی برای بزرگترها، زندگی شخصی خود را تباه کنند.

المپیک،کمیته بین المللی المپیک،کودکان کار،آبادان خبر،آبادان نیوز

منبع:اطلاعات